De impact van een scheiding
Een scheiding is voor ouders en hun kinderen een ingrijpende en emotionele gebeurtenis. In die emotionele achtbaan kan het lastig zijn om rustig te blijven en je gevoel onder woorden te brengen. Bijna alle ouders die in een scheidingssituatie terecht komen worstelen met de vraag hoe ze tegen de kinderen moeten vertellen dat ze gaan scheiden. En dat is heel begrijpelijk. Je wil als ouder het beste voor je kind en het doet je veel verdriet om te zien dat je kind verdriet heeft. Toch is het belangrijk dat je niet te lang wacht met dit moeilijke gesprek. Hoe goed je het ook probeert te verbergen; Kinderen voelen intuïtief aan dat er iets aan de hand is. Door dat te ontkennen zullen kinderen aan zichzelf en hun gevoel gaan twijfelen. Probeer dat te voorkomen want als kinderen leren luisteren naar hun gevoel zal dat ook in hun latere leven ook een goed kompas zijn. Kies daarom op korte termijn het juiste moment en bereid je goed voor. Zo voorkom je emotionele schade bij jouw kind.
Een goede voorbereiding
Het moment waarop jullie aan de kinderen vertellen dat jullie gaan scheiden zal hen waarschijnlijk altijd bij blijven. Vanaf dat moment zal het vertrouwde leven dat zij kenden veranderen. Wees er dus op voorbereid dat de emoties van je kind hoog op kunnen lopen. Bereid je daarom samen goed voor door te bedenken wat, hoe en wanneer jullie het gaan zeggen. Wanneer je het beste dit gesprek kunt voeren hangt af van wat past in jullie situatie. Zorg er in ieder geval voor dat het een rustig moment is op een dag dat jullie en het kind geen andere verplichtingen hebben. Dan is er tijd om het nieuws te laten ‘binnenkomen’. Welk moment je ook kiest, vertel het nooit vlak voor het slapengaan. Dat is een recept voor piekeren, slapeloosheid en eenzaamheid.
Wat zeg je wel?
Het is belangrijk dat jullie het gesprek met beide ouders samen met de kinderen voeren. Praat allebei ongeveer evenveel en stel je liefdevol, duidelijk en eerlijk op. Je hoeft niet alle ins en outs van de scheiding te vertellen. Sommige onderwerpen zijn simpelweg niet voor kinderoren (en kinderhersenen) bedoeld. Vertel alleen datgene wat echt belangrijk is om te vertellen. De boodschap moet dus afgestemd zijn op de leeftijd van jouw kind. Zeg in ieder geval de volgende dingen:
- Dat jullie uit elkaar gaan omdat jullie niet meer verliefd op elkaar zijn.
- Dat het niets met hen te maken heeft, dat de scheiding komt niet door hen komt en het niet hun schuld is (en blijf dit op verschillende momenten herhalen).
- Dat jullie hun ouders blijven, altijd.
- En nog net zoveel van hen houden.
- Dat er een aantal dingen zullen gaan veranderen (bijvoorbeeld het verhuizen van een van de ouders)
- Dat jullie samen praten over wat er gaat veranderen en wat dat voor hen zal betekenen.
- Dat de relatie van jullie met de kinderen hetzelfde zal blijven, ook al gaan er bepaalde dingen veranderen.
Wat zet je vooral niet?
Kinderen betrekken de scheiding van hun ouders vaak op zichzelf. Ze zien het als hun schuld of als hun taak om de scheiding te voorkomen. Een scheiding kan ook op allerlei manieren angst bij kinderen oproepen. Zeg daarom altijd dat je niet meer verliefd bent op elkaar. Als je zegt dat jullie niet meer van elkaar houden, zeg je impliciet dat ‘houden van’ over kan gaan. Voor een kind is dat super eng, want je zegt ook tegen jouw kind dat je van hem/haar houdt. Praat daarom liever over verliefdheid. Verliefdheid kan namelijk wel overgaan. Verder is het belangrijk om geen negatieve dingen over elkaar tegen de kinderen te zeggen. Ben je boos op elkaar? Laat dat dan vooral niet merken of kies een ander moment voor het gesprek. Het is voor kinderen ontzettend moeilijk om negatieve dingen over (een van) zijn/haar ouders te horen. Loyaliteitsconflicten liggen dan al snel op de loer.
Emoties
Tijdens of na het gesprek kunnen de emoties van jouw kind oplopen. Zie je dat hij of zij boos of verdrietig wordt, zeg dan dat jullie het begrijpen en geef je kind de ruimte die het nodig heeft. Zeg vooral niet dat ‘het goed komt’. Je kind zal die opmerking namelijk niet begrijpen. Daarmee wordt het alleen maar extra verwarrend. Wordt jouw kind boos op je? Hoe moeilijk dat ook voor jou is, het is een hele normale reactie van een kind. Geef jouw kind de tijd, liefde en aandacht die hij/zij nodig heeft, probeer op een ander moment opnieuw het gesprek aan te gaan, toon begrip en luister naar wat hij/zij te zeggen heeft.
Heb je na het lezen van deze blog meer vragen, neem dan gerust contact met me op.
